Μεταφορά Οφέλους
Η αρχή της Μεταφοράς Οφέλους (ΜΟ)
Επιστημονικοί φορείς και διάφοροι οργανισμοί αναγνωρίζοντας αφενός τις δυσκολίες που ενέχει η πραγματοποίηση πρωτογενών ερευνών περιβαλλοντικής αποτίμησης και αφετέρου τα οφέλη που προκύπτουν από την ενσωμάτωση των οικονομικών μεγεθών του περιβάλλοντος στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ανέπτυξαν και υιοθέτησαν τη μέθοδο Μεταφοράς Οφέλους (Benefit transfer Method). Ως μέθοδος Μεταφοράς Οφέλους καλείται η διαδικασία μεταφοράς υφιστάμενων δεδομένων περιβαλλοντικής αποτίμησης για δεδομένο πρόβλημα, από μια περιοχή με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε μια άλλη με παρόμοια χαρακτηριστικά.
Σε κάθε περίπτωση η πρωτογενής έρευνα αποτελεί την «πρώτη καλύτερη (first-best)» επιλογή, ειδικά όταν απαιτείται υψηλός βαθμός ακρίβειας. Ωστόσο, όταν υπάρχουν περιορισμοί στο κόστος ή στο χρόνο υλοποίησης της έρευνας, η Μέθοδος Μεταφοράς Οφέλους αποτελεί τη «δεύτερη καλύτερη (second-best)» επιλογή και μπορεί να συμβάλει θετικά σε ορθότερη λήψη αποφάσεων. Η μη εκτίμηση του οικονομικού μεγέθους των επιπτώσεων μιας δράσης αποτελεί πάντοτε τη χειρότερη λύση, καθώς το εύρος τιμών που υπεισέρχεται στους υπολογισμούς λόγω των αβεβαιοτήτων της δευτερογενούς επεξεργασίας είναι σαφώς μικρότερο από το σφάλμα που δημιουργείται στο τελικό αποτέλεσμα όταν αγνοούνται πλήρως οι οικονομικές διαστάσεις των επιπτώσεων του έργου.
Τεχνικές Μεταφοράς Οφέλους
Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες τεχνικών για την εφαρμογή της μεθόδου: (α) η μεταφορά τιμής και (β) η μεταφορά συνάρτησης. Η μεταφορά τιμής αφορά είτε στη μεταφορά μίας και μόνο τιμής από την πιο αντιπροσωπευτική μελέτη είτε στην εκτίμηση της κεντρικής τάσης (π.χ. της μέσης τιμής) από έναν αριθμό συναφών με την υπό εξέταση περίπτωση μελετών. Η δεύτερη περίπτωση αφορά στη μεταφορά ολόκληρης της συνάρτησης, η οποία συνδέει στατιστικά το κόστος ή το όφελος μιας περιβαλλοντικής μεταβολής με τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού ή/και του περιβαλλοντικού αγαθού, από την περιοχή αναφοράς στην υπό μελέτη περίπτωση ή σε μια στατιστική περίληψη (μετα-επεξεργασία) μεταξύ των εκτιμήσεων και των χαρακτηριστικών ενός αριθμού μελετών αναφοράς.
Η GEVAD παρέχει δεδομένα και εργαλεία για την εφαρμογή της πρώτης μεθόδου, ήτοι της μεταφοράς μεμονωμένης τιμής ή κεντρικής τάσης.
Συνθήκες, αξιοπιστία και εγκυρότητα των ΜΟ
Αρκετές μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί για να εξετάσουν την εγκυρότητα και την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων που παράγονται με τη Μεταφορά Οφέλους. Σε πολλές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα που προέρχονταν από μεταφορά δεδομένων διέφεραν κατά πολύ μικρό ποσοστό από τα πρωτότυπα. Υπήρξαν όμως και κάποιες περιπτώσεις όπου η διαφοροποίηση ήταν σημαντική.
Για να είναι αποτελεσματική η εφαρμογή της Μεθόδου Μεταφοράς Οφέλους, θα πρέπει να ικανοποιούνται ορισμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, όπως: να έχουν αναγνωριστεί και να έχουν εκφραστεί ποσοτικά οι επιπτώσεις του προτεινόμενου έργου ως προς την έκταση και το μέγεθός τους, να έχει προσδιοριστεί το μέγεθος του πληθυσμού που υφίσταται τις συνέπειες του προτεινόμενου έργου, να έχουν καθοριστεί οι απαιτήσεις των δεδομένων που θα μεταφερθούν (π.χ. τι είδους αξία θα μετρηθεί), κ.ά.
Επιπλέον, οι μελέτες αναφοράς θα πρέπει να βασίζονται σε επαρκή δεδομένα, κοινά αποδεκτές επιστημονικές μεθοδολογίες και ορθή πρακτική εφαρμογή, να παρέχουν πληροφορίες για τη στατιστική σχέση μεταξύ των αποτελεσμάτων και των χαρακτηριστικών της περιοχής, του προβλήματος και του πληθυσμού. Τέλος, η σχέση μεταξύ των περιοχών «αναφοράς» και της υπό διερεύνηση περίπτωσης θα πρέπει να στηρίζεται μεταξύ άλλων στα ακόλουθα σημεία: το περιβαλλοντικό αγαθό που μετράται στις περιοχές αναφοράς και μελέτης, όπως και το είδος της μεταβολής, θα πρέπει να είναι αντίστοιχων χαρακτηριστικών, οι προϋπάρχουσες συνθήκες και η ποιότητα των χρήσεων και των δραστηριοτήτων του υπό εξέταση περιβαλλοντικού αγαθού θα πρέπει να είναι ανάλογες, κ.ά.
Αν και στη διεθνή βιβλιογραφία δεν υπάρχουν σαφείς αναφορές για τα αποδεκτά όρια σφάλματος κατά την εφαρμογή της μεθόδου με την αυστηρή στατιστική έννοια, οι εφαρμογές θεωρούνται ιδιαίτερα επωφελείς κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, όπως π.χ. στον καθορισμό της αποζημίωσης από μια περιβαλλοντική ζημιά, η υλοποίηση πρωτογενών ερευνών αποτελεί λύση εκ των ων ουκ άνευ.
Βιβλιογραφικές Αναφορές σε θέματα ΜΟ
Adamowicz, W., Louviere, J. and Williams, M., 1994. Combining revealed and stated preference methods for valuing environmental amenities. Journal of Environmental Economics and Management 26:271-292.
Barton, D., 1999. The Quick, the Cheap and the Dirty Benefit Transfer Approaches to the Non-market Valuation of Coastal Water Quality in Costa Rica. Doctor Scientiarum Theses 1999:34, Department of Economics and Social Sciences, Agricultural University of Norway.
Bergstrom, J.C. and De Civita, P., 1999. Status of Benefits Transfer in the United States and Canada: A Review, Canadian Journal of Agricultural Economics 47, pp. 79-87.
Boyle, K. J. and Bergstrom, J. C., 1992. Benefit transfer studies: myths, pragmatism and idealism, Water Resources Res. 28(3), pp. 657-663.
Brouwer, R. and F. A. Spaninks, 1999. The Validity of Environmental Benefit Transfer: Further Empirical Testing, Environmental and Resource Economics, 14, pp. 95-117.
Desvousges, W.H., Johnson, F.R. and Banzhaf, H., 1998. Environmental policy analysis with limited information: Principles and applications of the transfer method. Massachusetts: Edward Elgar.
Downing, M., Ozuna Jr., T., 1996. Testing the reliability of the benefit function transfer approach. Journal of Environmental Economics and Management. 30(3), pp. 316-322.
Garrod, G. and Willis, K., 1999, Benefit Transfer, in Economic Valuation of the Environment: Methods and Case Studies, Edward Elgar Publishing Limited, Cheltenham, UK.
Kirchhoff, S., Colby, B.G. and LaFrance, J.F., 1997, Evaluation the Performance of Benefit Transfer: An Empirical Inquiry, Journal of Environmental Economics and Management, 33, pp. 75-93.
Kristofersson, D. and Navrud, S., 2001. Validity Tests of Benefit Transfer: Are We Performing the Wrong Tests?, Discussion Paper D-13/2001, Department of Economics and Social Sciences, Agricultural University of Norway.
Leon, C.J., Vazquez-Polo, F.J., Guerra, N. and Riera, P., 2002, A Bayesian Model for Benefits Transfer: Application to National Parks in Spain, Applied Economics, 34, pp. 749-757.
Loomis, J., Roach, B., Ward, F. and Ready, R., 1995. Testing the transferability of recreation demand models across regions: A study of Corps of Engineers reservoirs. Water Resources Research. 31(3), pp. 721-730.
Lovett, A.A., Brainard, J.S. and Bateman, I.J., 1997, Improving Benefit Transfer Demand Functions: A GIS Approach, Journal of Environmental Management, 51, pp. 373-389.
Pattanayak, S., Wing, J., Depro, M., Van Houtven, G., De Civita, P., Stieb, D. and Hubbell, B., 2002. International health benefits transfer application tool: the use of PPP and inflation indices. Final report, prepared for Economic Analysis and Evaluation Division, Office of Policy Coordination and Economic Analysis Policy and Planning Directorate, Healthy Environments and Consumer Safety Branch, Health Canada.
Ready, R., Navrud, S., Day, B., Dubourg, R., Machado, F., Mourato, S., Spanninks F. and Vazquez, R., 2004. Benefits Transfer in Europe: Are Values Consistent Across Countries?, Environmental and Resource Economics, Volume 29, Number 1, pp. 67 - 82.
Rosenberger, R., Loomis, S. and John, B., 2001. Benefit transfer of outdoor recreation use values: A technical document supporting the Forest Service Strategic Plan, (2000 revision). Gen. Tech. Rep. RMRS-GTR-72. Fort Collins, CO: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station.
Rosenberger, R.S. and Loomis, J.B., 2000. Panel stratification in meta-analysis of environmental and natural resource economic studies. Journal of Agricultural and Applied Economics. 32(3), pp. 459-470.